🕺 Modyfikacja Planu Pomocy Dziecku W Domu Dziecka

Dzieci, które mają dużą potrzebę ruchu stanowią często „wyzwanie wychowawcze” dla rodziców i nauczycieli. Jeżeli nadruchliwość występuje bez innych współwystępujących problemów, najczęściej nie utrudnia w istotny sposób życia ani samemu dziecku, ani innym osobom z jego otoczenia. Na przykład tzw. „żywy uczeń”, który potrafi skutecznie planować i przewidzieć skutki swojego postępowania biegając po szkolnych korytarzach, tak wybiera trasę, żeby nie przeszkadzać kolegom ani nauczycielom. Problemy zaczynają się, gdy do dużej wewnętrznej potrzeby aktywności fizycznej, dołączą kłopoty z koncentracją uwagi oraz kontrolą impulsywności. Wówczas dziecku zwykle trudno przewidzieć konsekwencje swojego postępowania – „najpierw robi, a potem myśli”. Biegając po szkole lub po domu, co chwila „wpada” na kolegę lub rodzica. Wymienione wyżej trzy grupy objawów: nadruchliwość, nadmierna impulsywność oraz zaburzenia koncentracji uwagi są charakterystyczne dla nadpobudliwości psychoruchowej. Dziecko nadpobudliwe ma trudności z cierpliwym czekaniem na swoją kolej, konstruktywnym wykorzystaniem nadmiaru energii oraz dłuższym skupieniem się na mało atrakcyjnych dla niego zadaniach – co wprowadza chaos w jego funkcjonowanie. W tym opracowaniu skupię się głównie na tworzeniu planów, które pomogą dzieciom i dorosłym w uporządkowaniu codziennych czynności. Zanim przejdę do meritum, przypomnę o fundamencie relacji z dzieckiem, czyli zaakceptowaniu go „takim jakie jest”. Długie i spokojne siedzenie w jednym miejscu np. przy książce, jest dla niego praktycznie niewykonalne. Akceptację ułatwia zrozumienie problemów syna lub córki i uznanie, że nie mają pełnego wpływu na swoje funkcjonowanie i nie są „złośliwi”. Jeżeli rodzic był w dzieciństwie „żywym srebrem” szybciej wczuje się w sytuację własnej pociechy. Na szczęście przemyślane działania wychowawcze dorosłych mogą pomóc dzieciom w lepszym radzeniu sobie z własnymi łatwiej będzie poradzić sobie z codziennymi obowiązkami, jeśli wspólnie (z uwzględnieniem propozycji i potrzeb dziecka) opracujecie PLAN DNIA. Plan to „latarnia morska” wskazująca drogę. Nie może być zbyt szczegółowy. Warto, aby zadbać o prostotę (wziąć po uwagę najważniejsze obowiązki, ale i przyjemności) i czytelność (dla dziecka i rodzica). Dzięki temu szybciej zacznie przynosić pozytywne efekty. Opanowanie przez dziecko umiejętności planowania ułatwi mu samodzielne funkcjonowanie, a to przyczyni się do wzmocnienia jego plan dnia może wyglądać tak: – wstaję z łóżka (myję się, ubieram…), – jem śniadanie, – wychodzę do szkoły, – – jestem w szkole, – wracam ze szkoły i odpoczywam, – jem obiad, – odpoczywam i bawię się, – zaczynam odrabiać lekcje, – idę na zajęcia sportowe, – bawię się z tatą i mamą, – jem kolację, – oglądam bajkę, – przygotowuję się do snu, – jestem w dorosłego te czynności wydają się oczywiste, ale dla nadpobudliwego dziecka to trudne i wieloetapowe zadanie. Plan może, a nawet powinien ulegać modyfikacji w związku z pojawiającymi się napisaniu planu powieście go w widocznym, wybranym przez dziecko miejscu i pamiętajcie, że to dopiero początek, a nie koniec działań zmierzających do zmian. Dziecko nie stanie się od tego momentu idealnym, uporządkowanym perfekcjonistą. Jeżeli jednak rodzic uwzględni potrzeby swojej pociechy i spróbuje wesprzeć ją w realizacji wspólnych ustaleń jest duża szansa, że po pewnym czasie wdroży się w wykonywanie zaplanowanych początku niezbędne są regularne spotkania z dzieckiem i wspólne zastanawianie się co wychodzi dobrze, a co nadal sprawia problem. Warto pamiętać o kilku zasadach, które pomogą w lepszej komunikacji z niecierpliwym i „żywym” dzieckiem. Przede wszystkim rozmowa musi być jak najkrótsza (dlatego trzeba się do niej wcześniej przygotować) i podzielona na etapy. Język przekazu powinien uwzględniać wiek, ale też indywidualne możliwości małego rozmówcy. Niezbędny jest kontakt wzrokowy, szczególnie w ważkich momentach podsumowania etapów rozmowy. Dziecko musi widzieć prawdziwą uwagę i zainteresowanie rodzica (nie można jednocześnie np. rozmawiać z kimś przez telefon albo robić obiad). Dorosły powinien postarać się nie oceniać, nie zaprzeczać uczuciom dziecka i być gotowy na wysłuchanie i zaakceptowanie tego co ono przeżywa. W rozmowie nie chodzi o rozliczanie dziecka i wytykanie mu błędów, ale o spokojne przyjrzenie się, w których momentach potrzebuje pomocy. Na początku wprowadzania planu można przypominać dziecku kilka minut przed ustalonym czasem na wykonanie zadania np., że zbliża się moment odrabiania lekcji lub pójścia do łóżka. Innym razem, gdy trudno mu w ciągu zaplanowanych wcześniej 30 minut skoncentrować się na zadaniach domowych, warto obniżyć poprzeczkę i docenić, że pracowało 15 minut (to zachęci go do dalszego wysiłku). Potem niezbędna jest zmiana planu i dostosowanie go do możliwości ważne jest też pozytywne wzmacnianie, tzn. zauważanie każdego nawet drobnego sukcesu. Jeżeli uda się dziecku z własnej inicjatywy podjąć zaplanowane działanie konieczne jest docenienie tego faktu i nagrodzenie „od razu”. Repertuar nagród to odrębny i wbrew pozorom skomplikowany temat – powinien być adekwatny do konkretnej rodziny i sytuacji. Cennymi nagrodami dla dziecka są czas poświęcony przez dorosłego na wspólną zabawę, pochwała, zwykłe „przybicie piątki”, czy drobne gesty aprobaty dla konkretnego zachowania. Uwaga poświęcona dziecku to potężna broń w ręku rodzica. „Mały wiercipiętek” ma często nadmiar „negatywnego zainteresowania” tzn. ciągle słyszy „nie biegaj”, „nie dotykaj”, „dlaczego nie jesteś jeszcze ubrany?”. Po pewnym czasie może myśleć, że poświęcasz mu uwagę tylko wówczas, gdy robi coś źle, co będzie utrwalało jego niewłaściwe działania. Lepiej jest koncentrować się na momentach, w których dziecko zachowuje się w pożądany sposób, na przykład gdy jest gotowe do wyjścia, a nie gdy jeszcze ubiera się. Jeśli dorosły doceni małe sukcesy jest większa szansa, że dziecko powtórzy pochwalone aspektem wprowadzanych planów są konsekwencje za niewywiązywanie się z ustaleń. Postaram się omówić to zagadnienie w następnej części mojego koniec jeszcze jedna informacja. „Żywe dziecko” ma nadmiar energii. Dobrym sposobem na jej rozładowanie jest sport. Warto zapisać je na zajęcia ruchowe, na których będzie biegało, skakało, wspinało się itp. Dodatkowy walor takich działań to pozytywny wpływ autorytetu trenera, który może pomóc dziecku w nauce planowania własnych działań. Jeżeli Wasza pociecha słabo radzi sobie podczas gier zespołowych wybierz na początek zajęcia indywidualne np. pływanie albo po prostu jazdę na rowerze. Opracowała: Aleksandra StańskaPost navigation

lub wychowawcą bezpośrednio odpowiadającym za realizację planu pomocy dziecku, jeśli przebywa ono w placówce opiekuńczo-wychowawczej (Błaże-jewska, 2014, s. 55). Asystent bierze poza tym udział w posiedzeniach zespołu do spraw okresowej oceny sytuacji dziecka, który rozpatruje kwestię zasad-

Do naszych placówek przyjmowane są; dzieci, (począwszy od urodzenia) pozbawione opieki ze strony rodzicówmłodzież, która wykazuje zaburzenia zachowani i zaburzenia emocji rozpoczynające się w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym, w tym: zaburzenia hiperkinetyczne (zespoły nadpobudliwości ruchowej), zaburzenia aktywności i uwagi, zaburzenia zachowania z nieprawidłowym procesem socjalizacji, zaburzenia opozycyjno-buntownicze, mieszane zaburzenia zachowania i emocji, depresyjne zaburzenia zachowania, zaburzenia emocjonalne okresu dzieciństwa, mutyzm wybiórczy,małoletnie dziewczęta w ciąży, które częściowo lub całkowicie zostały pozbawione opieki rodziców lub opiekunów,małoletnie matki z dziećmi również pozbawione opieki ze strony rodziców. Warunkiem pobytu matek jest podjęcie przez nich nauki w szkołach o różnych profilach, zgodnie z indywidualnymi zainteresowaniami i predyspozycjami. Zaburzenia zachowania cechują powtarzające się, występujące przynajmniej w ciągu ostatnich 6 miesięcy zachowania buntownicze, agresywne lub antyspołeczne. Prezentowane zaburzenia u dzieci objawiają się na różne sposoby, trudnościami z koncentracją uwagi i zapamiętywaniem,wybuchami złości,ciągłym kłóceniem się,nieprzestrzeganiem reguł społecznych,stałym obwinianiem innych,złośliwym i mściwym zachowaniem,częstym używaniem wulgarnego się kradzieżami,kłamstwem,powtarzającymi się ucieczkami z domu,niszczeniem cudzej własności,okrucieństwem wobec zwierząt,znęcanie się fizyczne nad innymi osobami,zastraszaniem. Bardzo często tym zachowaniom towarzyszą – trudności w przystosowaniu społecznym, jak: nieumiejętność tworzenia pozytywnych relacji z rówieśnikami,trudności w relacjach z dorosłymi (rodzice, nauczyciele)braki (deficyty) umiejętności prospołecznych, – zaburzenia systemu wartości (niewykształcony pozytywny system wartości) łatwość w łamaniu norm moralnych i społecznychzaburzona tożsamość – problemy szkolne nie realizowanie obowiązku szkolnegonotoryczne wagarybraki i opóźnienia szkolnepowtarzanie klasyfobie szkolne. Bardzo często u nastolatków pojawiają się zachowania autodestrukcyjne (np. samookaleczenia) jak też objawy depresyjne lub nerwicowe. Tego rodzaju zaburzenia i trudności prowadzą do występowania w rodzinie poważnych problemów wychowawczych i zaostrzenia rodzinie w kryzysie spowodowanym: zaburzeniami struktury rodzinnej (rodzina rozbita, rozwód lub separacja, śmierć jednego z rodziców, rodzina adopcyjna)chorobą w rodzinie (przewlekła, somatyczna, psychiczna, alkoholowa (lub narkomania)trudnościami emocjonalnymi w rodzinie (stosowanie przemocy, słabe więzi rodzinne, problemy z porozumieniem się, odrzucenie dziecka przez jednego lub obojga rodziców, znęcanie się, molestowanie)trudnościami bytowymi (bieda, bezrobocie, niski standard społeczny, bezradność rodziców)nasilaniem się trudności wychowawczych.

Koordynator u nas pracuje normalnie w godzinach od 7:30 do 15:30, ma swoje biurko, prowadzi niezbędną dokumentację z każdej wizyty w rodzinie np. karte pracy socjalnej lub jeśli chodzi o pieczę plan pomocy dziecku/ rodzinie. Jest to praca wymagająca dużego poświęcenia, wiedzy i umiejętności interpersonalnych.

W wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków i o kontaktach rodziców z dzieckiem oraz orzeka, w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Sąd uwzględnia porozumienie małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie, jeżeli jest ono zgodne z dobrem dziecka. Niniejszy plan stanowi projekt takiego porozumienia. To od rodziców zależy, jakie ustalenia znajdą się w planie. Plan Opieki Rodzicielskiej1. Informacje o dziecku i rodzicachImię , nazwisko oraz adresy zamieszkania rodziców oraz dziecka. 2. Opieka nad dzieckiem w poszczególnych okresach rokuRodzice ustalają po czyją opieką będzie znajdowało się dziecko w poszczególnych okresach roku np.:1. w dni powszednie (od poniedziałku do piątku) w roku szkolnym;2. w dni wolne od zajęć szkolnych (sobota i niedziela);3. w okresie wakacyjnym;4. w okresie ferii zimowych;5. w czasie Świąt Wielkanocnych;6. w czasie Świąt Bożego Narodzenia;7. inne dni świąteczne i święta rodzinne;określają czas i sposób odebrania dziecka przez drugiego rodzica oraz kwestie odwożenia dziecka. np. „W Wigilię Świąt Bożego Narodzenia 24 grudnia dziecko będzie znajdowało się pod opieką ojca w miejscu jego zamieszkania do godziny 18:00. Od godz. 18:00 dziecko będzie znajdowało się pod opieką matki w miejscu jej zamieszkania. Dziecko zostanie odwiezione przez ojca i przekazane matce.”. 3. Sposób kontaktowania się z dzieckiemRodzice określają, w jaki sposób będą mogli kontaktować się z dzieckiem: telefonicznie, mailowo, listownie. 4. Ustalenia dotyczące dzieckanp. jego edukacji, leczenia, wyznania itp. 5. Utrzymanie dzieckaOkreślenie kto i jakich częściach ponosi koszty utrzymania dziecka np. zakupu odzieży, zabawek, pomocy edukacyjnych, ewentualnych wyjazdów, leczenia itp. 6. Ważne sprawy dzieckaRodzice mogą ustalić, że decyzje w ważnych dla dziecka sprawach będą podejmowali serwis: Dziecko i prawoZadaj pytanie: Forum Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.

W poniedziałek uczniowie klas IV-VIII szkół podstawowych i szkół ponadpodstawowych, którzy od końca października uczyli się zdalnie, rozpoczęli w całym kraju naukę w trybie hybrydowym, gdzie połowa uczniów uczy się w szkole, a połowa w domu. Uczniowie klas I-III szkół podstawowych 4 maja rozpoczęli naukę stacjonarną.

^{Brak dostępnych terminów szkoleń. Skontaktuj się z nami, aby dowiedzieć się więcej. Adresaci szkolenia: Grupą docelową są Koordynatorzy rodzinnej pieczy zastępczej, pracownicy socjalni, wykonujący zadania z ustawy o rodzinnej pieczy zastępczej, osoby reprezentujące organizatora rodzinnej pieczy zastępczej. Termin szkolenia: R. WARSZAWA Cele szkolenia: – Poznanie metodologii formułowania planów pomocy dziecku i ich dokumentowania w sposób umożliwiający współdziałanie z rodziną zastępczą. – Nabycie umiejętności formułowania diagnoz i wyznaczania celów w planie pomocy dziecku. – Nabycie umiejętności stosowania planu pomocy dziecku jako użytecznego narzędzia wspierającego pracę koordynatora rodzinnej pieczy zastępczej Efekty szkolenia: Zwiększy się świadomość celowości działań podejmowanych przez koordynatora rodzinnej pieczy zastępczej. Koordynator będzie potrafił korzystać z planu pomocy dziecku jako z narzędzia wspierającego jego pracę. Nabyta zdolność formułowania diagnoz i wiązania z nimi celów przyczyni się do poprawy współdziałania rodzin zastępczych i instytucji wspierającej w obszarach problemowych dziecka. Zakres tematyczny szkolenia: Podstawy teoretyczne formułowania planów pomocy dziecku. Plan pomocy dziecku, jako podstawowe narzędzie koordynatora, wzór planu pomocy. Diagnoza jako podstawa efektowanego planowania. Wyznaczanie celów jako narzędzie motywacji. Cel jako wytyczna do ewaluacji. Forma zajęć Ogólną wytyczną prowadzenia zajęć będzie kooperatywne uczenie się przy wykorzystaniu metod warsztatowych. Tylko niewielkie części zajęć będą oparte o tradycyjne formy nauczania (wykład, prelekcja). Do wiodących metod pracy będą należeć metody aktywizujące, przede wszystkim: studium przypadku, ćwiczenia, dyskusja. Uczestnicy szkolenia otrzymają komplet materiałów składający się z: wydruku prezentacji szkoleniowych, modelowych wzorów narzędzi: planu pomocy dziecku. Koszt szkolenia : 360,00 złotych / osoba W przypadku uczestniczenia kilku osób z danego Ośrodka koszt szkolenia drugiej osoby wynosi 280,00 złotych, każdej kolejnej 250,00złotych. Cena obejmuje: materiały szkoleniowe, przerwę kawową oraz obiad. W przypadku uczestniczenia 4 osób z ośrodka koszt wynosi zł Zgłoszenia prosimy przesyłać na wypełnionym formularzu, który znajduje się w załączeniu na adres mailowy praxe@ lub przez sekretariat PRAXE w godzinach 830 – 14 od poniedziałku do piątku pod numerem telefonu 32 720 20 06, 604 589 592. Decyduje kolejność zgłoszeń. Wpłaty proszę dokonywać do 7 dni po zakończeniu szkolenia na rachunek bankowy: MULTI BANK 98 1140 2017 0000 4602 0666 8604 Organizator: Firma Szkoleniowa Praxe specjalizuje się w szkoleniach adresowanych dla pomocy społecznej, od wielu lat jest uznanym na rynku podmiotem oferującym wysokiej klasy szkolenia specjalistyczne wdrążające innowacyjne metody pracy. Nasza Firma wdrażała takie narzędzia jak Kontrakt socjalny, projekt socjalny w pracy z rodziną wieloproblemową, program usamodzielnienia wychowanków, asystent rodziny, superwizja pracy socjalnej. We wszystkich tych szkoleniach opieraliśmy się głównie na własnych autorskich opracowaniach i doświadczeniu. MPiPS w 2005r w uznaniu naszych kompetencji, zleciło nam napisanie podręcznika dla pracowników socjalnych o kontrakcie socjalnym, który ukazał się w Pracy Socjalnej nr 3 w 2005r.( P. Domaradzki, A. Włoch). W 2012 i 2013 r. na zamówienie CRZL realizowaliśmy projekt szkolenia superwizorów pracy socjalnej. Poprzez realizację tego projektu bierzemy aktywny udział w opracowywaniu standardów superwizji pracy socjalnej wraz z WSP TWP w Warszawie i MPiPS. Jako piersi w Polsce wyszkoliliśmy grupę 30 osób z różnych ośrodków południowej Polski na superwizorów pracy socjalnej wg ujednoliconego standardu. Firma Praxe zawsze promowała wysokie standardy pracy socjalnej, co zaowocowało w kilku Ośrodkach wdrożeniem superwizji do praktyki pracy socjalnej (MOPS Katowice, MOPR Poznań, MOPR Wrocław). W MOPR Poznań Firma PRAXE wyszkoliła grupę superwizorów według autorskiego Programu, dostosowanego do potrzeb Ośrodka. W latach 2007 – 2010 szkoliliśmy pierwszych asystentów rodzin w MOPS Rudzie Śląskiej a potem w MOPS Gdyni. Asystenci rodzin w Gdyni odnieśli sukces w realizacji projektu, ponieważ biegle opanowali formułowanie skutecznych planów pomocy rodzinie. Między innymi w oparciu o te dobre praktyki były formułowane zapisy ustawowe o asystentach rodzin. Nasze doświadczenie i wiedzę docenił też WRZOS powołując nas, jako eksperta dla zespołu, który opracowywał standardy specjalistycznego poradnictwa rodzinnego w ramach projektu „Tworzenie i rozwijanie standardów usług pomocy i integracji społecznej”. Na naszej stronie można znaleźć referencje ukazujące szerokie spektrum naszych doświadczeń szkoleniowych w obszarze pomocy społecznej. Z naszych szkoleń skorzystali: , WCPR Warszawa, MOPS Radom, MOPS Wrocław Centrum Wsparcia Dziecka i Rodziny „Przystań” w Pszczynie, Organizator Pieczy Zastępczej Leszno, MOPR Opole, MOPR Poznań, MOPS Gdynia, MOPS Bielsko-Biała, MOPS Malbork, MOPS Radom, MGOPS Pasłęk, MOPS Sosnowiec, PCPR Rybnik, PCPR Lędziny, PCPR Kępno, PCPR Kamienna Góra, PCPR Trzebnica, PCPR Maków Mazowiecki, PCPR Łosice, PCPR Nowy Dwór Mazowiecki, PCPR Żyrardów, PCPR Dąbrowa Tarnowska , PCPR Poznań, PCPR Ostrzeszów, PCPR Turek, PCPR Środa Śląska , PCPR Nowy Tomyśl, PCPR Jarocin, PCPR Oborniki, PCPR Wejherowo, MOPS Grudziądz i wiele innych.} Regulamin organizacyjny Domu Dziecka w Gdyni. REGULAMIN ORGANIZACYJNY DOMU DZIECKA W GDYNI. I. Postanowienia ogólne. § 1. Regulamin określa organizację i zadania Domu Dziecka w Gdyni - placówki opiekuńczo – wychowawczej, zwanego dalej „placówką”. Placówka nie posiada tablicy urzędowej i nie jest specjalnie oznakowana. Placówka sprawuje nad podopiecznymi całodobową opiekę zapewniając im: 1. W zakresie opieki i wychowania: a) warunki do prawidłowego rozwoju fizycznego,psychicznego i emocjonalnego, b) indywidualne oddziaływanie na dzieci niedostosowane społecznie odpowiednio do ich osobowości i potrzeb wychowawczych, c) poszanowanie podmiotowości oraz informowanie o podejmowanych wobec nich działalności d) wysłuchiwania zdania i w miarę możliwości uwzględniania ich wniosków we wszytskich dotyczących go sprawach, e) poczucie bezpieczeństwa, f) utrzymywanie bezpośrednich kontaktów i związków emocjonalnych z rodzicami,rodzeństwem oraz innymi osobami przebywającymi zarówno poza placówką jak i w niej, g) nawiązanie więzi uczuciowych oraz związków interpersonalnych, h) uczenie poszanowania tradycji kulturowych i ciągłości kulturowej, i) uczenie planowania i organizowanie codziennych zajęć stosowane do wieku dziecka, j) uczenie organizowania czasu wolnego, w tym uczestniczenie w zajęciach kulturalnych, rekreacyjnych i sportowych k) kształtowanie nawyków i zachowań prozdrowotnych, l) przygotowanie do samodzielnego życia w naturalnym środowisku społecznym oraz podejmowania odpowiedzialności za własne postępowanie, m) wyrównanie deficytów rozwojowych dzieci, n) uzgadnianie istotnych decyzji dotyczących dziecka z jego rodzicami i opiekunami, o) korzystanie z porad specjalistów przez okres 3 lat po opuszczeniu placówki, p) dostęp do usług zdrowotnych. 2. W zakresie potrzeb bytowych: a) wyżywienie dostosowane do potrzeb rozwojowych, b) całodobowy dostęp do produktów żywnościowych i napojów, c) wyposażenie w odzież, obuwie, bieliznę i inne przedmioty osobistego użytku, środki higieny osobistej stosowane do wieku i indywidualnych potrzeb, d) leki, podręczniki i przybory szkolne, e) miesięczną kwotę pieniężną do dyspozycji, 3. W zakresie nauczania: a) umożliwienie uczęszczania do szkół ogólnodostępnych, b) pomoc w nauce, w szczególności przy odrabianiu zadań domowych oraz w razie potrzeb udział w zajęciach pozalekcyjnych wyrównawczych, c) uczestniczenie w zajęciach pozalekcyjnych, d) pokrycie kosztów przejazdu do miejsca uzasadnionego pobytu poza placówką, e) organizację imprez z okazji świąt i innych okoliczności. 4. W zakresie warunków socjalnych: a) miejsce do zamieszkania wyposażone w niezbędne meble i sprzęt zgodnie z obowiązującymi standartami, b) odpowiednie warunki sanitarne, c) pomieszczenie do wypoczynku i cichej nauki, d) aneksy kuchenne do zajęć kulinarnych, e) odpowiednio wyposażone pomieszczenia do zajęć terapeutycznych, rozrywkowych i sportowych. Zasady funkcjonowania Placówki : 1. Do placówki kierowane są dzieci w wieku od 3 do 18 lat przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie właściwe ze względu na miejsce zamieszkania dziecka w uzgodnieniu z Powiatowym CentrumPomocy Rodzinie w Gryficach. 2. Przyjmowanie dzieci odbywa się przez całą dobę. 3. Placówka zobowiązana jest przyjąć każde dziecko w wieku poniżej 13 lat bez skierowania lub bez orzeczenia sądu jeżeli wymaga ono natychmiastowej opieki. 4. Dziecko umieszczane zostaje w grupie wychowawczej, pod opiekę 3 stałych wychowawców. 5. Po przyjęciu do placówki dziecko objęte zostaje szczególną opieką ze strony wychowawców w celu udzielenia mu pomocy w adaptacji w nowym środowisku. 6. Wychowanek korzysta ze świadczonych usług, których zakres i rodzaj wynika z indywidualnego planu pracy z nim. 7. Stały zespół do spraw okresowej oceny sytuacji dziecka formułuje na piśmie wnioski dotyczące zasadności dalszego pobytu nieletniego w placówce. 8. Po uzyskaniu pełnoletności w oparciu o odrębne przepisy wychowanek opuszczający placówkę objęty zostaje pomocą mającą na celu jego życiowe usamodzielnienie się oraz integrację ze środowiskiem. 9. Placówka zaspokaja niezbędne potrzeby dziecka zgodnie z obowiązującymi standartami w tym zakresie,kierując się przede wszytskim dobrem dziecka, poszanowaniem praw jego oraz jego rodziców, a takżeutrzymaniem więzi z rodziną i umożliwienie powrotu do niej. 10. Pobyt dziecka ma charakter przejściowy i ustaje w przypadku: a) powrotu do rodziców, b) zakwalifikowanie dziecka do innej formy opieki, c) orzeczenia sądu o zakończeniu pobytu dziecka w placówce, d) usamodzielnienia. 11. Pobyt wychowanków w placówce jest odpłatny. Wysokość odpłatności oraz zasady jej naliczania regulują odrębne przepisy. Prawa i obowiązki wychowanków: 1. Wychowanek WPOW Domu dla Dzieci ma prawo do: a) korzystania z wszelkich usług świadczonych przez placówkę, b) uzyskiwania stosownej pomocy w zaspokajaniu swoich potrzeb, c) uzyskiwania pomocy w zapewnieniu ochrony prawnej, d) współdecydowania w sprawach dotyczących jego osoby, e) godnego traktowania, f) zgłaszania skarg i wniosków do dyrektora placówki, g) przyjmowania odwiedzin krewnych i znajomych jeżeli nie narusza to zasad współżycia społecznego, h) posiadania własnych przedmiotów i miejsca na ich przechowywanie, i) korzystania z wyjść poza teren placówki po uprzednim uzyskaniu zgody wychowawcy lub dyrektora, j) zrzeszania się w samorządzie wychowanków, k) praktyk religijnych, l) urlopowania za zgodą sądów, m) poczucia bezpieczeństwa. 2. Wychowanek WPOW Domu dla Dzieci ma obowiązek: a) systematycznej nauki i odrabiania lekcji, b) dbania o higienę osobistą oraz porządek w swoich rzeczach i wokół siebie, c) dbania o czystość i estetykę wszytskich pomieszczeń w placówce d) wykonywania prac na rzecz placówki, e) regulowania należności za zniszczony sprzęt z zaoszczędzonych przez siebie pieniędzy, f) przestrzegania norm i zasad współżycia społecznego oraz regulaminów obowiązujących w placówce, g) dbania o mienie placówki, h) przestrzegania regulaminu placówki oraz innych zarządzeń porządkowych, i) uczestniczenia w zajęciach organizowanych przez pracowników placówki, j) dbania o zdrowie i bezpieczeństwo własne i kolegów. 3. Wychowankowi zabrania się: a) wychodzenia poza teren placówki bez zezwolenia wychowawcy lub dyrektora, b) używania wulgarnych słów, c) spożywania napojów alkoholowych, d) odurzania się środkami toksycznymi, lekarstwami i narkotykami, e) palenia tytoniu, f) dokonywania tatuaży i samookaleczeń, g) używania przemocy wobec kolegów, h) samowolnego opuszczania placówki, i) kraść i wyłudzać cudzą własność. 4. Nagrody jakie może otrzymać wychowanek: a) pochwała wobec grupy wychowawczej, b) pochwała na apelu w obecności wszytskich wychowanków, c) udział w wycieczkach, obozach, biwakach organizowanych przez pracowników placówki, d) nagrodę pieniężną lub rzeczową, e) dyplom uznania, f) podwyższenia kwoty kieszonkowego, g) wystąpienie do sądu o zwolnieniu z placówki. 5. Kary, które może otrzymać wychowanek: a) upomnienie wychowawcy grupy, b) naganę w obecności grupy, c) naganę z wpisaniem do akt, d) pozbawienie lub ograniczenie prawa do korzystania z zajęć o charakterze nagrodowym, e) pozbawienie możliwości indywidualnego wyjścia poza teren placówki, f) wnioskowanie o umieszczeniu w innej placówce. Pobyt wychowanka poza placówką oraz korespondencja i odwiedzanie. 1. Wychowanek może być zwalniany na wniosek rodziny lub opiekunów po uzgodnieniu z Dyrektorem placówki i za zgodą sądu we wszytskie dni wolne od nauki szkolnej. 2. Opiekunowie wychowanków nie ponoszą opłat za okres nieobecności dzieci w placówce. 3. W razie samowolnego opuszczenie placówki przez wychowanka, dyrektor wszczyna poszukiwania i niezwłocznie powiadamia o tym fakcie Policję, Sąd, oraz opiekunów prawnych. 4. W okresie przebywania wychowanka poza placówką np. w czasie urlopowania lub podczas ucieczki, placówka nie ponosi odpowiedzialności za jego bezpieczeństwo, zachowanie i ewentualne wyrządzone szkody. 5. Dyrektor placówki może odwołać wizyty u podopiecznych w przypadku zaistniałych epidemii lub z innych ważnych przyczyn. 6. Wychowanków nie wolno odwiedzać w stanie nietrzeźwym. Skargi i wnioski. 1. Wnioski i skargi wychowankowie lub opiekunowie prawni wychowanków składają wychowawcom oraz Dyrektorowi placówki. 2. Szczegółowy tryb składania skarg i wniosków zawarty jest w odrębnym regulaminie wychowanków WPOW Dom dla Dzieci w Gryficach. 3. W niedzielę i święta oraz inne dni wolne od nauki szkolnej skargi i wnioski można składać osobiście wychowawcy dyżurnemu. Pierwszym, co należy zrobić w sytuacji oparzenia, jest usunięcie zagrożenia termicznego, a także odzieży z miejsca oparzenia. Następnie oparzone miejsce należy schładzać letnią, a potem zimną wodą i zastosować opatrunek hydrożelowy. Po wezwaniu pomocy medycznej, jeśli to konieczne, można podać dziecku leki przeciwbólowe.

Placówki opiekuńczo-wychowawcze wciąż nie spełniają odpowiednich standardów. Tak wynika z informacji zebranych przez resort pracy. WymogiZgodnie z ustawą o pomocy społecznej oraz obowiązującym rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej domy dziecka powinny zapewnić przebywającym w nich dzieciom odpowiednie wszystkim w placówce nie powinno przebywać jednocześnie więcej niż 30 placówka powinna zapewnić wyżywienie, dostęp do opieki zdrowotnej, zajęć wychowawczych, kompensacyjnych, terapeutycznych, rewitalizacyjnych, wyposażenie w odzież, obuwie i inne przedmioty osobistego użytku, a także zabawki oraz środki higieny osobiste. Obowiązkiem domu dziecka jest również zapewnienie dzieciom leków, podręczników i przyborów chodzi o warunki mieszkaniowe to dom dziecka może znajdować się w budynku, który posiada pokoje przeznaczone do zamieszkiwania w nich dzieci w ilości od 1 do 5 oraz aneksy kuchenne – jeden aneks dla 10 dzieci (chyba, że w domu dziecka przebywa nie więcej niż 14 dzieci).Placówki opiekuńczo – wychowawcze mają problemy ze spełnianiem tych wymagań, zwłaszcza z wymogiem dotyczącym maksymalnej ilości przebywających w domach dziecka również: Kto ponosi koszty pobytu w domach pomocy społecznej Brak zezwolenia za niespełnianie wymogów Jeżeli podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie całodobowej placówki opiekuńczo-wychowawczej przestał spełniać obowiązujące standardy, wojewoda wyznacza dodatkowy termin na spełnienie tych wymagań. Jeżeli dom dziecka nadal nie spełnia standardów, wówczas wojewoda cofa pozwolenie na prowadzenie decyzji wojewody służy odwołanie do Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Termin wynosi 14 dni od dnia otrzymania decyzji. Odwołanie składa się za pośrednictwem wojewody, który wydał dom dziecka prowadzi działalność bez wymaganego zezwolenia, to wojewoda może na taką placówkę nałożyć karę stycznia 2011 wszystkie placówki powinny spełniać określone w rozporządzeniu wymogi. Statystyki resortu pracyNa koniec 2008 r. placówki, które nie osiągnęły standardów stanowiły 58 % wszystkich danych z lipca 2010 r. 68 placówek (spośród 696 istniejących) może mieć problemy z wywiązaniem się do końca grudnia 2010 r. z nałożonych zebraniu informacji w sierpniu, ministerstwo uspokaja, iż znaczna część zagrożonych placówek do końca 2010 r. osiągnie wymagany statystyk: prawna:Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej;Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 października 2007 r. w sprawie placówek również serwis: Sprawy rodzinne

2. Umieszczenie w pieczy zastępczej. 1) Umieszczenie dziecka w pieczy zastępczej następuje na podstawie orzeczenia sądu. 2) W przypadku pilnej konieczności, na wniosek lub za zgodą rodziców dziecka, możliwe jest umieszczenie dziecka w rodzinnej pieczy zastępczej, na podstawie umowy zawartej między rodziną zastępczą lub prowadzącym rodzinny dom dziecka a starostą właściwym ze

Istotnymi w podejmowaniu decyzji powrotu dziecka do rodziny biologicznej są: realizacja celów planu pracy z rodziną i dłuższy czas utrzymywania się pozytywnej zmiany, jak i współpraca ze strony rodziców biologicznych i wykazywanie poważnej/zdeterminowanej postawy w staraniach o dzieci, a także utrzymywanie z nimi kontaktów i troska

Statut Domu Dziecka w Pacółtowie, przyjęty Uchwałą Nr XLII/340/2013 Rady Powiatu w Nowym Mieście Lubawskim z dnia 25 lipca 2013 r. /akta kontroli str. 2-5/, oraz obowiązujący w dacie kontroli Statut Domu Dziecka w Pacółtowie, przyjęty Uchwałą Nr XXV/164/2020 Rady Powiatu w Nowym Mieście Lubawskim z dnia 10 grudnia 2020 r. PIECZA ZASTĘPCZA: jest sprawowana w przypadku niemożności zapewnienia dziecku opieki i wychowania przez rodziców; jest sprawowana w formie: rodzinnej: - rodzina zastępcza: spokrewniona, niezawodowa, zawodowa: pełniąca funkcję pogotowia rodzinnego i specjalistyczna. - rodzinny dom dziecka. instytucjonalnej:

Jakie są obowiązki wychowawcy w domu dziecka? Zakres obowiązków: Sprawowanie bezpośredniej opieki nad dziećmi przebywającymi w placówce. Sporządzanie i realizacja planu pomocy dziecku. Udział w realizacji programów zajęć profilaktycznych, psychoedukacyjnych oraz programów zajęć rozwijających zainteresowania, dostosowanych do

wynagrodzenia dla osób zatrudnionych w rodzinnym domu dziecka do pomocy przy sprawowaniu opieki nad dziećmi i przy pracach gospodarskich, wynagrodzenia dla osób zatrudnionych w rodzinie zastępczej zawodowej . Instytucjonalna piecza zastępcza. Instytucjonalna piecza zastępcza jest sprawowana w formie: 1) placówki opiekuńczo-wychowawczej;

3. W placówce typu rodzinnego oceny sytuacji dziecka dokonuje dyrektor w porozumieniu z organizatorem rodzinnej pieczy zastępczej. Organizator wspiera dyrektora placówki typu rodzinnego w sporządzeniu planu pomocy dziecku. 4. Przekazywanie danych do sprawozdań. Uwaga: W zespole ds. okresowej oceny dziecka udział bierze asystent rodziny !!!!

Rodzina zastępcza oraz rodzinny dom dziecka zapewniają dziecku całodobową opiekę i wychowanie, w szczególności: traktują dziecko w sposób sprzyjający poczuciu godności i wartości osobowej; zapewniają dostęp do przysługujących świadczeń zdrowotnych; zapewniają kształcenie, wyrównywanie braków rozwojowych i szkolnych;

Centrum Pomocy Rodzinie w Jaworze Domu Dziecka im. dr. H. Jordana w Bolkowie, z siedzibą przy ul. Mickiewicza 2, stwierdzono następujące nieprawidłowości wymagające wydania zaleceń pokontrolnych: 1. W trzech przypadkach w planie pomocy dziecku wyznaczono jednocześnie więcej niż jeden cel pracy z dzieckiem. 2.

^{Pracownika socjalnego do domu nie wpuszczają, psami szczują, echh szkoda gadać pewnie sami wiecie o czym piszę. Dla mnie praca z TAKIMI rodzinami to pusty frazes, papierologia nie przekładająca się na żadne konkretne korzyści dla dziecka umieszczonego w placówce. Niestety, jak i wiele innych działań w sferze pomocy społecznej}

Zadania Zespołu do spraw Pieczy Zastępczej. a) jako organizator rodzinnej pieczy zastępczej: – prowadzenie naboru kandydatów do pełnienia funkcji rodziny zastępczej zawodowej, rodziny zastępczej niezawodowej lub prowadzenia rodzinnego domu dziecka, – kwalifikowanie osób kandydujących do pełnienia funkcji rodziny zastępczej lub

Wydłużenie terminu oceny sytuacji dziecka. W art. 131 ust. 1 – niezasadne jest, w każdym przypadku dziecka do lat 3, przeprowadzanie ocen sytuacji dziecka nie rzadziej niż co 3 miesiące. Zdaniem Rady „Ocena sytuacji dziecka powinna być przeprowadzana w miarę potrzeb, ale nie rzadziej niż co 6 miesięcy”

dotychczasowe postanowienia sądu w sprawie dziecka5. W przy- padku braku zgodnego działania pomiędzy rodzicami dotyczącego spraw dziecka, zwłaszcza w zakresie opieki psychologicznej i realizowania kontaktów rodzicielskich - szkoła informuje o tym sąd. 7. Placówka oświatowa informuje sąd i ośrodek pomocy społecznej w sytuacji 2XDzv.